Je emoties tot je houden is lastig als iemand onbewust met een vork in je hart aan het prikken is. Je wilt er niks over zeggen. Soms kan je er niks over zeggen. Ik sta erbij en kijk ernaar hoe ze verliefd kijkt naar wat er voor haar staat. Ik ben dat niet. Ze heeft geen idee dat ik sta te kijken. Ze staat nog net niet te kwijlen. Kan het nog duidelijker? Volgens mij gaat het elk moment gebeuren. Het zou me kapot maken. Ik weet niet of ik kan verdragen het te zien. Zal ik wegkijken? Nee, dat lukt me niet. Ik blijf maar kijken. En ja hoor. Het gebeurt recht voor mijn neus. Een vork in haar rechterhand en een mes in haar linker. De mooiste Spaghetti Carbonara die ik ooit geproduceert heb wordt verneukt door een vrouw die haar Spaghetti snijdt. Recht voor mijn neus. Geen schaamte. En dan ook nog die lepel…
Huilend hart.
« Prinses? Amalia Voor de leuk »
Reactie plaatsen
Reacties